प्रकाशनगृह हे लेखकांशिवाय अर्थहीन. आमच्यासाठी लिहिणार्‍या आणि चित्रं काढणार्‍या मित्रांची थोडक्यात ओळख...
भास ११.२४ - लेखक - अहोगद्रेंचा नंबर
रंजन करणं हे साहित्याचं मूलभूत काम आहे... आदूबाळ इंग्लंडमध्ये राहतो आणि ललितलेखन वगैरे गोष्टींशी संपूर्ण विसंगत असलेली नोकरी करतो. त्याला लहानपणापासून मराठी ललितलेखन करायचा किडा होता, पण प्रत्यक्ष लेखन करण्याचा, आणि ते प्रकाशित करण्याचा धीर २०१२ साली आला. तेव्हापासून तो नियमित मंदगतीने कथा लिहितो आहे. 'रंजन करणं हे साहित्याचं मूलभूत काम आहे' या तत्त्वावर आदूबाळाचा गाढ विश्वास आहे. (हे तत्त्व चूकही असू शकतं, पण आदूबाळाची त्यावर श्रद्धा आहे.) त्याच्या कथा वाचकांचं रंजन करत असाव्यात असा त्याला संशय आहे, पण किमान त्या त्याचं स्वतःचं तरी रंजन करतात हे नक्की. आदूबाळाचं लेखन मुख्यत्वे मराठी संस्थळांवर इतस्ततः विखुरलं आहे. ते एकदा एकत्र करून एका ब्लॉगवर चिकटवायला पाहिजे पण तेवढी शिस्त त्याच्या अंगी नाही. [email protected]
एका श्वासाचे अंतर - आगामी इ-प्रत - लेखिका
अंबिका सरकार (१९३२ : २०२३) अंबिका सरकार सिडनॅम कॉलेजमध्ये अर्थशास्त्राच्या प्राध्यापक होत्या. त्यांनी अनेक लघुकथा आणि कादंबऱ्या लिहिल्या. 'प्रतीक्षा', 'चाहूल', 'शांतवन' हे कथासंग्रह, तर 'अंत ना आरंभही' आणि 'एका श्वासाचं अंतर' या त्यांच्या कादंबऱ्या. आंतोन द सेंत एक्झ्यूपरीच्या 'द लिटिल प्रिन्स'चा गाजलेल्या कादंबरीचा तसेच बर्नार्ड श्लिंक यांच्या द रीडर या मूळ जर्मन कादंबरीचा अनुवादही त्यांनी केला आहे. मराठी स्त्रीवादी साहित्यप्रवाहात त्यांचं स्थान महत्त्वाचं आहे.
भास ११.२४ - लेखक - एल पावो रेआलची कहाणी
व्यर्थी अधिकचि अर्थ वसे ... देवदत्त राजाध्यक्ष हा इसम मुंबईत राहतो, आणि स्टार्टअप कंपन्या आणि व्हेंचर कॅपिटल फंड यांसाठी अर्धवेळ (अर्धवट नव्हे!) मुख्य आर्थिक अधिकारी (Fractional CFO) म्हणून काम करतो. देवदत्तला पुस्तकं वाचायला व जमवायला आवडतं. सोविएत रशियन बाल-कुमार साहित्याबद्दल 'धुक्यात हरवलेले लाल तारे' या माहितीपटाची निर्मिती त्याने व दोन मित्रांनी केली आहे. कथा-कविता लिहिण्याच्या त्याच्या बालपणापासूनच्या खोडीला सोशल मिडियामुळे स्फुरण चढलं, आणि आपल्या नावापुढे 'वाॅम्बल' हे उपनाम जोडून तो फॅण्टसी या मथळ्याखाली काहीबाही लिहू लागला. त्याच्या लेखनाबद्दल 'व्यर्थी अधिकचि अर्थ वसे' असा (गैर)समज झालेल्या हितचिंतकांनी त्याचं काही लेखन छापील व ऑनलाईन अंकांमध्ये प्रकाशित केलं. पुढेमागे कधीतरी हे लेखन एका ब्लाॅगवर प्रकाशित करायचा त्याचा मानस आहे. त्याचा ईमेल आयडी [email protected] हा आहे. (फॅनमेलची वाट बघतोय.)
भास ११.२४ - चित्रकार - विजय बेंद्रेंच्या कविता
कवी, चित्रकार... शेगाव येथून प्रसिद्ध होणाऱ्या ‘शब्दवेध’ या अनियतकालिकाच्या संपादन मंडळात काही वर्षे सहभाग. दागो काळे यांचेसमवेत ‘अतिरिक्त’ या अनियतकालिकाचे संपादन. मागील पंचवीस वर्षांपासून कवितालेखन, जमेल तसे - जमेल तेव्हा चित्रे व रेखाटणे काढणे. विविध नियत-अनियतकालिकांमध्ये कविता प्रसिद्ध. काही कवितांचे इंग्रजी, हिंदी, व बंगाली भाषेत अनुवाद. आजपर्यंत ‘दृश्य नसलेल्या दृश्यात’, ‘अजूनही बरंच काही बाकी’, ‘पाण्यारण्य’, ‘वामांगी’ व ‘आई, मन्या व राक्षस’ हे पाच कवितासंग्रह प्रसिद्ध. कवितेसाठी बाराशीव साहित्य पुरस्कार, धाराशीव; महाराष्ट्र शासनाचा कवी केशवसुत पुरस्कार; गजहिंग्लज नगर परिषदेचा पूज्य साने गुरूजी पुरस्कार; मराठवाडा साहित्य परिषद, औरंगाबाद यांचे वतीने दिला जाणारा लीला धनपलवार काव्य पुरस्कार; शिवाजी विद्यापीठामार्फत देण्यात येणाऱ्या पंडित आवळीकर काव्य पुरस्कार; तसेच पद्मश्री डॉ. विठ्ठलराव विखे पाटील राज्यस्तरीय उत्कृष्ट साहित्य पुरस्कार मिळालेले आहेत. महाराष्ट्र शासनाच्या मोटार वाहन विभागातून वरिष्ठ परिवहन उप-आयुक्त या पदावरून सेवानिवृत्त. सध्या मंबई येथे वास्तव्य.
भास ११.२४ - लेखक - तस्य भासा सर्वमिदं विभाति।
भारतीय धर्म, इतिहास, संस्कृत भाषा, दक्षिण आशियाई धर्म आणि धर्मेतिहास ... माझे नाव हेमंत प्रकाश राजोपाध्ये. राहायला पुणे आणि खोपोली. सध्या ‘ओला-कृत्रिम’ या कृत्रिम बुद्धिमत्ता (Artificial Intelligence) क्षेत्रातील भारतीय कंपनीत प्रमुख-भाषातज्ज्ञ म्हणून कार्यरत. फ्लेम विद्यापीठ, पुणे येथे संस्कृत विषयाचे अभ्यागत प्राध्यापक म्हणून अध्यापन. भारतीय धर्म, इतिहास, संस्कृत भाषा, दक्षिण आशियाई धर्म आणि धर्मेतिहास या विषयांचे विविध विद्यापीठांत आणि खाजगी संस्थांत अध्यापन. अनेक अकादमिक आणि बिगर-अकादमिक व्यासपीठांसाठी अकादमिक लिखाण, व्याख्याने. छंद म्हणून हिंदी चित्रपटांसाठी, ‘म्यूझिक अल्बम्स्’साठी हिंदी, संस्कृतात गीतलेखन. शालेय वयात जुजबी ललित आणि विडंबनपर लिखाणाला सुरुवात. पदवी अभ्यासक्रम काळात (१७-१८व्या वर्षी) ललित आणि अकादमिक संशोधकीय लिखाणाचा आरंभ. गीतलेखनाची सुरुवात १९-२०व्या वर्षी. प्राच्यविद्या, भारतीय समाजातील धर्म-श्रद्धाव्यवहार, सांस्कृतिक व्यवहार या विषयांचे वाचन, माणसे आणि वेगवेगळी सामाजिक-राजकीय-आर्थिक- व्यवहारांतील विविध क्षेत्रांचे सहभागी निरीक्षक म्हणून बारकाईने निरीक्षण करणे, संशोधनानिमित्त प्रवास आणि विविध समूहांत मिसळणे, संवाद साधणे, एकट्याने डोंगरात भटकणे, आवडत्या विषयावर वा प्रवासादरम्यान केलेल्या निरीक्षणांवर विचार करत लोळत पडणे या मला आवडणाऱ्या काही गोष्टी. आणि मला न आवडणाऱ्या काही गोष्टी? ललित लिखाणाविषयीची माझी पराङ्मुखता आवडत नाही. स्वतःचा आळस आवडत नाही. आणि समाजातील आदर्श मानल्या जाणार्‍या वैचारिक आणि सामाजिक व्यवस्थांतील दंभ आवडत नाही.
भास ११.२४ - लेखक - सातशे
सुमारे २००९-१० सालापासून मी मराठीत काही ना काही लिहितो आहे... माझा जन्म कोल्हापूरचा. उच्च शिक्षण मुंबईत आणि नंतर अमेरिकेत झालं. सध्या मी कॅनडामध्ये गणिताचा प्राध्यापक आहे. माझं संशोधन Algebraic Geometry (अर्थात ‘भूमितीय बीजगणित’) ह्या विषयात आहे. सुमारे २००९-१० सालापासून मी मराठीत काही ना काही लिहितो आहे. तीन नाटकं, दोन ड्रॅमॅटिक डायलॉग्स, ‘lipogrammatic writing’ म्हणजेच 'बद्धलेखन', ‘Memoirs of a woman of pleasure’ (अर्थात ‘फॅनी हिल’) ह्या अठराव्या शतकातल्या अश्लील कादंबरीचं भाषांतर, मोलिएरच्या ‘Le Misanthrope’ ह्या नाटकाचं पद्य भाषांतर असं काहीसं विसंवादी लिखाण मी केलेलं आहे. माझ्या jaydeepchipalkatti.com ह्या वेबसाईटवर ते पाहता येईल. इमेल : [email protected]
भास ११.२४ - अनुवादक - २६ माकडं आणि अथांग विवर, चित्रकार - मुखपृष्ठ, रेखाटक - २६ माकडं आणि अथांग विवर, पसायदान
दर तीन -चार वर्षांनी दिशा बदलून काही वेगळं करायचा, अनुभवायचा प्रयत्न करते... मी सद्ध्या बंगलोरमध्ये राहाते. एकच आयुष्य आहे, तेव्हा दर तीन -चार वर्षांनी दिशा बदलून काही वेगळं करायचा, अनुभवायचा प्रयत्न करते. ज्यानी मोहरुन जायला होईल असं काही वाचायला मिळावं, ऐकायला, बघायला, हाताळायला मिळावं अशी आशा बाळगून असते. असं काही सापडलं, तर त्याबद्दल ऐकतील त्यांना सांगायचा प्रयत्न करते. कुत्री, ढग, नद्या, कॉफी - अगदी फेटून केलेली इन्स्टंट सुद्धा - आवडतात.
भास ११.२४ - लेखक - पसायदान
जग ओव्हरऑल भारी आहे आणि त्यातल्या छोट्या गोष्टी सांभाळण्यात आनंद आहे... मी सध्या ऑस्टिन आणि पुण्यात राहते. साऊथ एशिया नेटवर्क ऑन डॅमस् , रिव्हर्स अँड पीपल या संस्थेसोबत गेली १५ वर्षं काम करत आहे. वाहत्या नद्या, भरलेली शेतं, निगुतीने फुलवलेल्या बागा, उत्तम अत्तरं, पर्शियन गालिचे, कुत्री, मांजरं, आणि कोल्हे मला फार आवडतात. घुबडं आणि जुनी झाडंपण. खूप बोलण्याची, फक्त विचारच करण्याची भीती वाटते. जग ओव्हरऑल भारी आहे आणि त्यातल्या छोट्या गोष्टी सांभाळण्यात आनंद आहे. sandrp.in
भास ११.२४ - रेखाटक - पायथा
लहानपणापासून चित्रे काढत आली आहे... पारूल लहान मुलांच्या पुस्तकांसाठी रेखाटनं करते. ती लहानपणापासून चित्रं काढत आली आहे. तिच्या चित्रांची प्रदर्शनंही झाली आहेत. तिला चार वर्षांचा एक खट्याळ मुलगा आहे आणि त्यालाही चित्रं खूप आवडतात. इ-मेल: [email protected] अमेझॉन लेखक पृष्ठ : https://www.amazon.com/kindle-dbs/entity/author/B07WWJKSLL
भास ११.२४ - रेखाटक - एल पावो रेआलची कहाणी
इलस्ट्रेशन आणि अ‍ॅनिमेशन फिल्डमध्ये गेल्या २५ वर्षांपासून काम... प्रसन्न धांदरफळे व्यवसायाने आर्टिस्ट आहेत. इलस्ट्रेशन आणि अ‍ॅनिमेशन फिल्डमध्ये गेल्या २५ वर्षांपासून काम करत आहेत. अनेक नामांकित जाहिरात संस्था आणि ऍनिमेशन स्टुडिओजसाठी कामे केली आहेत, तसेच एका इंटरनॅशनल अ‍ॅनिमेशन कॉलेजमध्ये अर्धवेळ प्राध्यापक म्हणूनही काम करतात. https://prasannaillustrations.blogspot.com
भास ११.२४ - कवी - हाव
निकड म्हणून जे उघडं-नागडं-खरं लिहावं वाटतं त्याने रिलिफ मिळतो... मी रेणुका खोत. मुंबईत राहते. खूप मोठा काळ रिचवून-पचवून झाल्यावर निकड म्हणून जे उघडं-नागडं-खरं लिहावं वाटतं त्याने रिलिफ मिळतो. लोकांना आवडेल असं लिखाण कसं करायचं ते समजत नाही आणि मला त्याची फारशी पर्वाही नाही. हे चांगलं की वाईट ते मला ठरवता येत नाही. चहा, वाफेवरचे पोहे, सिनेमे, घरातला एखादा कोपरा पकडून निवांत-शांत असणं हे माझं रूटीन मला प्रिय आहे. माणसाने सारखं उकळत्या पाण्याच्या बुडबुड्यासारखं असलं पाहिजे असं आधी वाटायचं. आता मात्र ती धग, तो वेग मला मानवत नाही. बोलायला, ऐकायला आवडतं, पण माझ्याभोवतीचं माणसांचं वर्तुळ मर्यादित आहे. [email protected]
स्थलांतर - आगामी इ-प्रत - लेखिका
सानियांनी सुरुवातीला कथा हा वाङ्मयप्रकार हाताळला. शोध हा त्यांचा पहिला कथासंग्रह १९८० मध्ये मौज प्रकाशनाने प्रकाशित केला. त्यानंतर खिडक्या (१९८९), भूमिका (१९९४), वलय (१९९५), परिमाण (१९९६), प्रयाण (१९९७) इ. कथासंग्रह प्रसिद्ध झाले आहेत. त्यांचे अनुभव, त्यांना जे लिहायचं, सांगायचं, व्यक्त करायचं आहे ते लघुकथा या वाङ्मयप्रकारात व्यक्त करणं अशक्य वाटल्यावर सानियांनी दीर्घकथा लिहिल्या. प्रतीती (१९८९), दिशा घराच्या (१९९१), ओळख (१९९२), आपण आपले (२००३), ओमियागे (२००५), अशी वेळ (२०१०), सुरुवातीचे दिवस (२०२०) हे त्यांचे दीर्घकथासंग्रह प्रकाशित झाले आहेत. विषयाचा आवाका आणि अभिव्यक्ती दीर्घकथेच्याही पलीकडची आहे हे लक्षात आल्यावर त्यांनी कादंबरी लेखन केले. स्थलांतर (१९९०), आवर्तन (१९९६), अवकाश (२००१), निरंतर वाटेवर (२०२३) या त्यांच्या काही कादंबर्‍या. प्रवास (२००९), काही आत्मिक..काही सामाजिक (२०२४) ही ललित लेखनाची पुस्तकेही त्यांनी लिहिली आहेत. स्वत:प्रती सजग होत जाणारी स्त्री सानियांच्या कादंबर्‍यात विशेषत्वाने भेटते.
भास ११.२४ - लेखक - पायथा
कॅनडातला निसर्ग आणि माणसं... मी शिल्पा पाठक. मी मूळची कोल्हापूर जिल्ह्यातल्या गारगोटीची असून सध्या कॅलगरी या कॅनडातल्या शहरात राहते. मी व्यवसायाने अभियंता आहे आणि गेल्या काही वर्षांपासून मी अतिशय संथगतीने मराठी कथा आणि ललितलेखन करते आहे. लहानपणापासून मला वाचन-लिखाणाची आवड होतीच, पण गेल्या पंचवीस वर्षांत, तीन खंडांतून स्थलांतरं केली. कला-साहित्य व्यवहारांपासून अगदी दूर असलेल्या व्यवसायात काम केलं. त्यामुळे मला आपल्या मूळभाषेपासून विलग होत असल्याची खंत वाटत होती. आणि त्यामुळेच व्यक्त होत राहण्याची गरज भेडसावत होती. तुरळक ललितलेखनातून ती गरज काही अंशी पूर्ण होत होती खरी. तरी एकदा कथालेखनाचा प्रयत्न केला. मग मात्र भाषेच्या मोकळ्या अवकाशात आपल्या मनाप्रमाणे बागडण्याचा आनंद आपल्याला यातून घेता येतोय याची जाणीव अधोरेखित झाली. माझ्या आतापर्यंतच्या कथा एकाच वेळी माझ्या सध्याच्या स्थानिक वातावरणातल्या आहेत, पण त्या या वातावरणाशी अगदी विसंगत असलेल्या माझ्या मातृभाषेत वावरतात. त्यांतली पात्रं देश, भाषा, संस्कृती यांपलीकडल्या वैश्विक सुखदुःखांशी भिडतात आणि पर्यावरणाच्या माध्यमातून आपलं सत्य शोधत राहतात. [email protected]
भास ११.२४ - रेखाटक - अहोगद्रेंचा नंबर
मला आठवत असल्यापासून चित्र काढतोय ... मी श्री. बा. मुंबईत राहतो. मला आठवत असल्यापासून चित्र काढतोय. व्यावसायिक बालसाहित्यकार, इलस्ट्रेटर. शैक्षणिक संस्था किंवा खाजगी सहभागींसाठी कलामार्गदर्शक म्हणून काम. गेली काही वर्षं 'लोकसत्ता'मध्ये मुलांसाठी कलाविषयक वार्षिक सदर. चित्रपतंग या माझ्या संस्थेतर्फे जिल्हा परिषदेच्या शाळेत 'कलाजत्रा' हा मोफत उपक्रम राबवला जातो. मला विदेशी चित्रपुस्तकं, चांगले सिनेमे, नाटक, चित्रं, समुद्र, बियर, मासे, वडापाव, ड्रायव्हिंग, संगीत ऐकायला आणि नेमाने पोहायला आवडतं. संपर्क : 9029929575
भास ११.२४ - रेखाटक - सातशे, वांझोटीचे गूढ
कविता करतो. पण ती होते तेव्हा होते, तिचा नेम नाही आणि म्हणूनच की काय, तिचं त्याला वेड आहे... तेजस मुंबईला जाऊन-येऊन असतो, पुण्यात राहतो. सिनेमे लिहितो, कॉमिक्स तयार करतो, चित्र काढतो. प्रवासात त्याच्यासोबत असलेल्या स्केचबुकमध्ये तो पाहिलेल्या, ऐकलेल्या, अनुभवलेल्या गोष्टी उतरवतो. कविता करतो. पण ती होते तेव्हा होते, तिचा नेम नाही आणि म्हणूनच की काय, तिचं त्याला वेड आहे. विविध पद्धतींचं वाचन, अनेक प्रकारचे सिनेमे, मनसोक्त भटकंती, उत्तम ओळखीच्या व अनोळखी चवी, दृश्यं, संगीत, मोकळ्या गप्पा, एक मग्न आंतरिक अवकाश आणि भरपूर काम यांत त्याचं साकल्य आहे. तेजसच्या कवितांचा (थोड्या जुन्या, कारण त्याने अनेक दिवसात तो अपडेट केलेला नाही), ब्लॉग https://tejasmodak.wordpress.com इथे आहे. [email protected]
भास ११.२४ - कवी - विजय बेंद्रे यांच्या कविता
मला सहज काहीतरी बोलून जाता यायला हवं असं वाटतं. बहुतेकवेळा मला ते सहज बोलता येत नाही. मग मी लिहितो... लिहायला आवडतं. लिहिण्यामागचं काही खास कारण नाही. निरीक्षण करता करता जे काही जाणवतं ते माझ्या विचारांना पटलं किंवा 'हा हे लिहून ठेवायला पाहीजे' असं वाटलं की मी लिहितो. निसर्ग आणि माणूस ह्यांचा जो सध्या रफ व्यवहार चाललेला दिसतोय तो माझ्या लिहिण्यात येत राहतो.आजीने कधीकधी मुसळधार पडलेल्या पावसाची गोष्ट सांगावी किंवा बायकोने नव्या साडीचं कौतुक सांगावं तसं मला सहज काहीतरी बोलून जाता यायला हवं असं वाटतं. बहुतेकवेळा मला ते सहज बोलता येत नाही. मग मी लिहितो. कविता आणि छोट्या छोटया डायरी वजा नोंदी लिहिताना मी रमतो.सध्या मी गावातल्या रानात वस्ती करण्याचे प्रयत्न करतोय. तिथं मी एकदा का थांबलो गुंतलो की नखात अडकल्या मातीपासून डोंगराच्या छातीपर्यंत लिहीत राहणार आहे. एवढंच. सध्या राहायला अंबरनाथ पूर्णवेळ पुस्तकं विक्री/वितरण व्यवसायात सक्रिय
